Obszary konfliktu przy sprzedaży spółki są zróżnicowane i w wielu przypadkach wymagają zaangażowania mediatora. Czasami bardzo złożone okoliczności Transakcja korporacyjna stawiają przed mediatorem wysokie wymagania zawodowe i osobiste. Praca mediatora może mieć daleko idące skutki dla wcześniejszych i późniejszych etapów fuzji i przejęć.
To, czy mediacja lub kilka mediacji zakończyło się sukcesem w trakcie procesu transakcyjnego, często rozstrzyga się dopiero w późniejszej fazie integracji po połączeniu (PMI). W tej fazie następuje faktyczna integracja lub przejęcie obiektu transakcji.
W praktyce okazało się, że przy sprzedaży lub kupnie przedsiębiorstwa przydatne jest wcześniejsze przeanalizowanie możliwych obszarów konfliktu.
Sytuacja wyjściowa do sprzedaży przedsiębiorstwa
Podstawowymi instrumentami procesów i podprocesów M&A są umowy i porozumienia pomiędzy zaangażowanymi stronami. Umowy w tym kontekście to NDA (Non Disclosure Agreement) i LOI (Letter of Intent).
W przypadku, gdy sprzedający nadal działają jako dyrektorzy zarządzający sprzedaną nieruchomością, oprócz umowy kupna konieczne jest zawarcie nowych umów z dyrektorami zarządzającymi. W tym kontekście powszechne są również umowy doradcze dla sprzedających, które ograniczają się do okresu integracji.
Dokumentami procesowymi w procesach fuzji i przejęć są regularnie memorandum informacyjne lub exposé firmy, teaser dla zainteresowanych stron, wycena firmy i wszystkie dokumenty firmowe wymagane w badaniu due diligence. Ponieważ badanie due diligence może być bardzo złożone, zajmiemy się tutaj jedynie przedmiotem analizy DD na zasadzie przykładu. Analiza ogranicza się tutaj do danych ekonomicznych, kredytów dla akcjonariuszy oraz analizy zarządzania przedsiębiorstwem (BWA), jak również do rocznych sprawozdań finansowych.
W związku z tym, przy sprzedaży przedsiębiorstwa pojawiają się następujące obszary konfliktów.
1. obszar konfliktu NDA
NDA jest zazwyczaj pierwszym dokumentem, który sprzedający i potencjalny nabywca (nabywcy) wymieniają między sobą. NDA zapewnia poufność informacji, które będą wymieniane w dalszym procesie.
Sprzedaż firmy stanowi duże ryzyko dla sprzedającego na tym wczesnym etapie procesu: Sprzedający ujawnia wiele wrażliwych informacji o swojej firmie bez konieczności zawierania umowy kupna-sprzedaży. Z tego powodu sprzedawca ma naturalny interes w zachowaniu absolutnej tajemnicy i ograniczeniu kręgu odbiorców wymienianych informacji.
Z drugiej strony, kupujący musi regularnie komunikować się z doradcami, takimi jak doradcy podatkowi, audytorzy, prawnicy, własny lub zewnętrzny dział fuzji i przejęć. Jest to sprzeczne z interesami sprzedawcy i stwarza potencjał konfliktu.
Ponadto istnieją dwie kolejne kwestie, które mogą wywołać konflikt. Z jednej strony NDA często zawiera karę pieniężną, a z drugiej strony zastrzega, że otrzymane informacje muszą zostać ostatecznie zniszczone lub zwrócone kupującemu po załamaniu się negocjacji.
Ostateczne zniszczenie informacji regularnie okazuje się skomplikowane, ponieważ potencjalni nabywcy otrzymują większość danych w formie elektronicznej. W tym przypadku systemy backupu i archiwizacji potencjalnego nabywcy często działają już na wczesnym etapie przetwarzania danych. Z tego powodu system nie gwarantuje ostatecznego zniszczenia przesyłanych danych. Powodem tego jest fakt, że niszczenie często nie może być przeprowadzone z wystarczającą dokładnością i prawdopodobnie zniszczeniu uległyby również dane, które nie są istotne z punktu widzenia kontekstu.
2. obszar konfliktu LOI
Jeśli pojawi się rzeczywiste zainteresowanie kupnem, strony negocjują list intencyjny. Zasadniczą funkcją listu intencyjnego jest stworzenie pomostu pomiędzy określoną sytuacją negocjacyjną a zawarciem ostatecznej umowy. W ten sposób LoI skutkuje planowaniem bezpieczeństwa dla obu stron.
LOI jest regularnie postrzegane przez strony jako wstępny arkusz parametrów dla zakupu firmy. Wynegocjowane tam parametry zostaną uwzględnione w późniejszej umowie kupna-sprzedaży lub będą dalej negocjowane.
W umowie tej, która może zawierać elementy prawnie wiążące, sprzedający jest zainteresowany jak najbardziej szczegółowymi i stałymi parametrami w celu pomyślnej realizacji sprzedaży. Z drugiej strony kupujący zachowuje otwarty umysł na dalsze opcje z LOI i regularnie nie zgadza się na parametry, które są poparte na przykład liczbami. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy cena zakupu jest ustalona w LOI.
3. lojalność sprzedawcy w obszarze konfliktu
Zatrzymanie sprzedającego to czasowe zaangażowanie sprzedającego w zbywaną działalność w celu pomyślnej integracji i migracji do nowej struktury organizacyjnej
Po sfinalizowaniu umowy kupna-sprzedaży, kupujący staje przed wyzwaniem przejęcia i przeniesienia ustalonych struktur i relacji biznesowych. Ponieważ wiele stosunków handlowych w małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP) opiera się na osobistych relacjach ze sprzedawcą, zaangażowanie sprzedawcy jest w wielu przypadkach absolutnie konieczne. Tylko w ten sposób można skutecznie zintegrować relacje z klientami i dostawcami oraz strukturę przedsiębiorstwa z organizacją nabywcy. Może to być realizowane wewnętrznie poprzez zawarcie nowego kontraktu menedżerskiego dla sprzedawcy lub zewnętrznie poprzez zawarcie umowy o świadczenie usług doradczych. W tym kontekście konflikty powstają zawsze wtedy, gdy parametry doradztwa i przekazania są sporne lub gdy sprzedający nie jest zainteresowany współpracą z kupującym po zamknięciu transakcji.
4. obszar konfliktu między ekspozycją firmy a wartością firmy
W fazach przygotowawczych procesu M&A wartość przedsiębiorstwa określana jest według standardowej procedury rynkowej, np. procedury IDW-S1. Wartość ta wpływa na ekspozycję nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży. Wartość i inne kluczowe dane firmy są wiarygodnie wyjaśnione potencjalnemu nabywcy w exposé.
Konflikt może powstać zawsze wtedy, gdy kupujący nie uważa, że zastosowana procedura określania wartości przedsiębiorstwa ma zastosowanie lub gdy kwestionowany jest czynnik kalkulacyjny, ponieważ ma on bezpośredni wpływ na wartość przedsiębiorstwa. Ponadto, istnieją inne miękkie czynniki z exposé, które co najmniej prowokują potrzebę dyskusji. Często obejmują one przedstawienie analizy rynku i spodziewanych przyszłych zysków, a także zdolności firmy do rozwoju.
5 Dane gospodarcze z obszaru objętego konfliktem
Twarde fakty w przedsiębiorstwie stanowią pole konfliktu tylko wtedy, gdy ich pochodzenie nie zostało jednoznacznie i spójnie obliczone. W szczególności należy tu wymienić BWA, wykaz sum i sald (SuSa) oraz roczne sprawozdania finansowe.
W szczególności BWA stanowi poważny obszar konfliktu, ponieważ uwzględnia się tu bieżący rok obrotowy, a dane liczbowe mogą odbiegać od ostatecznie zatwierdzonych rocznych sprawozdań finansowych.
Ponadto w tym kontekście należy wspomnieć o wyszczególnieniu pożyczek od udziałowców, których skutki mogą mieć również skutki wsteczne dla następcy przedsiębiorstwa, na przykład w kontekście kontroli podatkowej przeprowadzonej przez organy podatkowe. Konflikt w tym przypadku często koncentruje się wokół warunków spłaty przez byłego udziałowca lub odliczenia tej kwoty od ceny zakupu.
W kolejnym artykule analizujemy możliwe role i zastosowania mediatora w transakcjach korporacyjnych.
Wskazówki do dalszej lektury:
Poszukiwany: Sukcesja przedsiębiorstw w Zagłębiu Ruhry
Komentarz: Nierozwiązane sprawy sukcesji firm zagrażają naszemu dobrobytowi
Pułapki doradcze w procesie sukcesji biznesu
Sprzedaż firmy: Dlaczego czysta prowizja za sukces utrudnia udzielanie poważnych porad
5 najważniejszych elementów zestawu awaryjnego przedsiębiorcy
Koszty sukcesji przedsiębiorstwa lub fuzji i przejęć
Jak rozpoznać renomowanego doradcę ds. sprzedaży firm?
