Dla właścicieli firm coraz ważniejsze staje się rozważenie sukcesji własnej firmy z punktu widzenia przedsiębiorcy. Dzieje się tak dlatego, że stale rośnie liczba menedżerów, którzy po udanej karierze na etacie chcą ponownie realizować swoje ambicje przedsiębiorcze. Rozwój ten idzie w parze z coraz mniejszą skłonnością kolejnych pokoleń do dołączania do firmy rodziców.

Zmniejsza się liczba sukcesji wewnątrzrodzinnych

Dzieci na własnej skórze odczuły ograniczenia rodzinne i wyrzeczenia związane często z latami założycielskimi. Opcje na rynku pracy są zróżnicowane, a Brak przedsiębiorców rozwija się równolegle z niedoborem wykwalifikowanych pracowników.

Ważną kwestią jest decyzja “make-or-buy” podejmowana przez (zewnętrznego) menedżera. decyzja (zewnętrznego) menedżera. Jego spojrzenie na sukcesję firmy z perspektywy przejmującego w naturalny sposób różni się od spojrzenia odchodzącego na emeryturę starszego przedsiębiorcy.

Istotną zaletą dla nabywcy firmy jest zwykle to, że spotyka się on z ustalonymi strukturami. Model biznesowy jest sprawdzony i przetestowany, klienci i przepływy pieniężne są dostępne. Nabywcy firmy oszczędza się żmudnej pracy i ryzyka związanego z zakładaniem firmy. Może on już przed przejęciem ocenić, w jakim stopniu jego talenty przedsiębiorcze “pasują” do pomyślnego rozwoju przedmiotu jego pożądania po przejęciu.

Kupić firmę czy założyć firmę?

W przypadku przejęcia nabywca zna swoje zaangażowanie finansowe, a planowanie biznesowe jest bardziej przewidywalne niż w przypadku rozpoczynania działalności od podstaw. Ponadto, ryzyko finansowe jest łatwiejsze do opanowania niż przy zakładaniu firmy, która może okazać się studnią bez dna. Z tego właśnie powodu bankom zwykle łatwiej jest sfinansować przejęcie przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji niż finansowanie nowo powstałego przedsiębiorstwa.

Jak na razie jest dobrze. Na co więc powinni czekać kandydaci do przejęcia, skoro ogólne warunki są tak sprzyjające? Gdzie są przeszkody w realizacji marzeń o przedsiębiorczości?

Sukcesja firmy z punktu widzenia przejęcia rozszerza perspektywę

Przede wszystkim jest to właściciel firmy, który rozstaje się z dorobkiem swojego życia. Zmiana pokoleniowa jest decyzją wysoce emocjonalną o daleko idących konsekwencjach osobistych. Dla przejmującego ważne jest, aby dowiedzieć się, czy przedsiębiorca jest rzeczywiście chętny i gotowy do odejścia i jak wyobraża sobie ten proces. Czy odpowiedzialność powinna być przekazywana stopniowo, czy też należy dokonać radykalnego cięcia przy sprzedaży? Czy odpowiada to życzeniom i wyobrażeniom nabywcy?

Weź pod uwagę czynniki emocjonalne

Podsumowując: wiele rzeczy jest wykonalnych! Warunki przejęcia mogą być elastycznie dostosowane do potrzeb zbywającego i przejmującego. Ingo Claus, ekspert ds. sukcesji korporacyjnej w K.E.R.N ? Die Nachfolgespezialisten, komentuje: “Spotykamy się z rozwiązaniami sukcesyjnymi, w których starszy przedsiębiorca wyznacza granicę pod przedsiębiorstwem i całkowicie wycofuje się z firmy, podpisując umowę kupna. Jest to jednak wyjątek. Z reguły obserwujemy stopniowe odchodzenie byłego akcjonariusza. Może to oznaczać, że były udziałowiec pozostaje w spółce jako doradca lub pełni funkcję członka rady nadzorczej, a nabywca korzysta w ten sposób z jego know-how. Na drugim końcu skali możliwe jest stopniowe przekazywanie udziałów. Może się to posunąć tak daleko, że kandydat do przejęcia wstępuje początkowo do przedsiębiorstwa jako (tymczasowy) dyrektor zarządzający bez udziałów, aby sprawdzić swoją przydatność. Zgodnie z dewizą: “Niech więc ten, kto się angażuje na zawsze, zostanie poddany próbie”.

Ważną rolę odgrywa również “czynnik nosowy” między przekazującym a odbierającym. W tym przypadku konieczny jest duży takt w kontaktach między stronami. W końcu krótkie “świetny sklep” niekoniecznie jest rozumiane przez przekazującego jako wiadomość pełna uznania, którą kandydat do przejęcia chciał wysłać. Ogólnie rzecz biorąc, im większe jest zrozumienie między stronami, tym chętniej zbywający będzie skłonny do wszelkiego rodzaju ustępstw. Za wyróżnienie dla przejmującego uznaje się, gdy były akcjonariusz uczestniczy w finansowaniu przejęcia poprzez pożyczkę od sprzedającego.

Dobre zaplanowanie zmiany generacji zwiększa prawdopodobieństwo sukcesu

Niezależnie od indywidualnego przypadku, zawsze zalecane jest staranne zaplanowanie przejęcia. Oprócz zbadania finansowej wykonalności przejęcia, w trakcie sukcesji przedsiębiorstwa konieczne jest, aby nabywca sporządził sensowny biznesplan. Potrzebuje tego dla siebie, aby mieć ramy odniesienia w przypadku niepożądanego rozwoju sytuacji, i oczywiście dla banków finansujących. Pozytywny efekt uboczny: przy sporządzaniu biznesplanu przejmujący jest zmuszony do szczegółowego zajęcia się wszystkimi aspektami przedsiębiorstwa i wynikającego z niego planowania. To czyni go kompetentnym partnerem do dyskusji dla zbywającego i finansistów.

Przestrzeganie tych kryteriów w znacznym stopniu przyczynia się do sukcesu umowy sukcesyjnej, tak aby przekazujący i przejmujący mogli na koniec dnia świętować wielkie szczęście z udanego przekazania.