Dwa tematy zaprzątają mi ostatnio głowę. Były to: sukcesja firmy rodzinnej w firmie Espelkamp oraz badanie Izby Przemysłowo-Handlowej w Regensburgu na temat nierozwiązanych problemów zmian pokoleniowych w firmach rodzinnych. W szczególności nierozwiązane sprawy sukcesji przedsiębiorstw mogą zagrozić naszemu dobrobytowi w przyszłości.

Zacznijmy jednak od sukcesji firmy w Espelkamp. Paul Gauselmann, właściciel spółki akcyjnej o tej samej nazwie i król automatów do gry w Niemczech, rozmawiał z Neue Osnabrücker Zeitung (NOZ) między innymi o zmianie pokoleniowej w firmie, którą założył w 1964 roku.

82-letni Gauselmann zdradził w rozmowie z NOZ, że nie myśli jeszcze o rezygnacji z pracy. Chociaż: W międzyczasie chciałby przekazać pałeczkę swojemu 62-letniemu synowi. Ale ten temat został już załatwiony. 20 lat temu chciałby tego”, powiedział Gauselmann w wywiadzie dla NOZ, “ale wtedy nie byłem jeszcze gotowy. Problem sukcesji przedsiębiorstwa w Espelkamp został jednak rozwiązany: dzięki przekazaniu Gauselmann AG do fundacji rodzinnej firma pozostanie na długo w rodzinie.

Fundamenty do rozwiązywania sukcesji firm rodzinno-wewnętrznych

A Rozwiązanie fundamentowe może być bardzo dobrym instrumentem sukcesji, ale prawdopodobnie jest wykorzystywany tylko w mniejszości niemieckich przedsiębiorstw rodzinnych. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy jest “średnia wielkość niemieckich przedsiębiorstw rodzinnych i związana z tym ograniczona możliwość powoływania kierownictwa zewnętrznego.

Jednocześnie wyniki badania przeprowadzonego przez Izbę Przemysłowo-Handlową w Regensburgu wywołują poruszenie: W 52% ponad połowa z 600 ankietowanych przedsiębiorców planuje przekazać swój biznes w ciągu najbliższych 5 lat. Jest to około 300 firm. Jednak 69% wszystkich respondentów nie poczyniło jeszcze żadnych postanowień. Ergo, tylko 31% wszystkich przedsiębiorców w regionie Regensburga zajmuje się swoją sukcesją. I ta trzecia część wydaje się być w dobrej sytuacji: 24% wszystkich przedsiębiorców znalazło rozwiązanie, dwie trzecie z nich w rodzinie. Jednak te dwie trzecie odpowiadają jedynie 16% wszystkich badanych przedsiębiorców!

Tylko 16% wszystkich przedsiębiorców poczyniło rezerwy na przyszłość

Podsumowując, można powiedzieć trzy rzeczy:

Tylko niewielka część wszystkich firm rodzinnych jest kontynuowana w ramach rodziny po zmianie pokoleniowej. badań, odsetek przedsiębiorstw przekazywanych w ramach rodziny spadł o ponad 30% do około 34%. Wyniki badania przeprowadzonego w Ratyzbonie mogą być statystycznym wyjątkiem, ale wskazują na ogólną tendencję.
Wielu przedsiębiorców zbyt późno lub wcale nie zajmuje się kwestią własnej sukcesji. Jedna z najważniejszych decyzji strategicznych dla zachowania własnego dziedzictwa przedsiębiorczości jest przez większość przedsiębiorców odkładana na później.
A sytuacja prawdopodobnie będzie się pogarszać: Większość przedsiębiorców prowadzi swoje firmy aż do wieku emerytalnego. W ciągu zaledwie dziesięciu lat odsetek przedsiębiorców powyżej 60 roku życia w Niemczech podwoił się. I rozwój demograficzny sugeruje, że tendencja ta będzie się utrzymywać.
W przypadku sprzedaży firmy, zbyt długie oczekiwanie może doprowadzić do zmniejszenia inwestycji. Ma to bezpośredni wpływ na możliwości zarobkowe, a tym samym na wartość przedsiębiorstwa.
Zmiana pokoleniowa w małych i średnich przedsiębiorstwach jest jednym z największych przyszłych wyzwań dla rozwoju gospodarczego wielu regionów. Promotorzy biznesu, izby i banki są zaniepokojeni i zmuszeni do intensywnego zajmowania się tym tematem. Dzieje się tak dlatego, że późne sukcesje przedsiębiorstw zmniejszają siłę innowacyjną i opóźniają pilnie potrzebne inwestycje. Wynikająca z tego niższa konkurencyjność przedsiębiorstw ostatecznie zagraża miejscom pracy i naszemu dobrobytowi.

Co mogą zrobić przedsiębiorcy?

Jest to równie proste, co skomplikowane: klucz do udanej sukcesji firmy leży w dobrym i wczesnym przygotowaniu zmiany pokoleniowej. Ponieważ planowanie sukcesji przedsiębiorstwa i zorganizowane poszukiwanie następcy oraz uporządkowany proces przekazania obowiązków nie jest kwestią tygodni czy miesięcy, lecz lat.

Ale ostatecznie politycy gospodarczy, bankierzy i doradcy mogą jedynie zwrócić uwagę na ten problem. Pierwszy krok musi wykonać sam zainteresowany przedsiębiorca. Aby zapewnić uporządkowane przejście, zaleca się najpierw zająć się problemem od 55 roku życia. Byłby to dobry czas pod względem strategicznym. I nie za późno.